Krzysztof Kamil Baczyński - Poległ na posterunku w pałacu Blanka 4 sierpnia 1944, około godziny 16:00, śmiertelnie raniony przez strzelca wyborowego ulokowanego prawdopodobnie w gmachu Teatru Wielkiego. Pochowany pierwotnie na tyłach pałacu. Po wojnie ciało przeniesiono na Cmentarz Wojskowy na Powązkach (kwatera A 22–2–25)

W powstaniu warszawskim, 1 września 1944, zginęła także żona Baczyńskiego – Barbara Drapczyńska.

"Niebo złote ci otworzę,

w którym ciszy biała nić

jak ogromny dźwięków orzech,

który pęknie, aby żyć

zielonymi listeczkami,

śpiewem jezior, zmierzchu graniem,

aż ukaże jądro mleczne

ptasi świt.

Ziemię twardą ci przemienię

w mleczów miękkich płynny lot,

wyprowadzę z rzeczy cienie,

które prężą się jak kot,

futrem iskrząc zwiną wszystko

w barwy burz, w serduszka listków,

w deszczów siwy splot.

I powietrza drżące strugi

jak z anielskiej strzechy dym

zmienię ci w aleje długie,

w brzóz przejrzystych śpiewny płyn,

aż zagrają jak wiolonczel

żal – różowe światła pnącze,

pszczelich skrzydeł hymn.

Jeno wyjmij mi z tych oczu

szkło bolesne – obraz dni,

które czaszki białe toczy

przez płonące łąki krwi.

Jeno odmień czas kaleki,

zakryj groby płaszczem rzeki,

zetrzyj z włosów pył bitewny,

tych lat gniewnych

czarny pył."

 15. VI. 43.

W Powstaniu Warszawskim bohaterską śmiercią zginął kwiat polskiego społeczeństwa - poprowadzony na śmierć przez bezdusznych polityków, zdrajców Polski idących na pasku mocodawców z obcych mocarstw. Za judaszowe srebrniki, gładkie słowa pochlebstw oraz obietnice stanowisk i wpływów.

Chwała bohaterom, wieczna hańba zdrajcom.

• Wikiźródła
• Krzysztof Kamil Baczyński - wiersze, utwory, twórczość