Radmoryna - film opowiada historię powstania legendarnego radioodbiornika Radmor 5100. Powstał on jako połączenie dwóch projektów - pierwszy powstawał we współpracy Państwowego Instytutu Telekomunikacji oraz Unitechu, drugi - w Gdyńskim Radmorze. Tę pasjonującą historię opowiadają twórcy urządzenia - pan Grzegorz Strzelewicz (projektant wzornictwa w Unitechu, później COBRESPU), pan Maciej Sokólski (konstruktor wiodący w Radmorze), pan Marian Prawdzik (szef działu TU w Radmorze) i pan Marian Szczęch (główny technolog w Radmorze).

By Jacek Halicki - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=64965377

RADMOR 5100 Stereo Quasi Quadro to amplituner klasy Hi Fi. Odbiornik radiowy ze wzmacniaczem (w jednej obudowie), przystosowany do odbioru programów stereofonicznych na zakresie UKF oraz monofonicznych na zakresie fal długich. Produkowany w latach 1977–1979 w zakładach UNITRA Radmor w Gdyni.

Tor FM - UKF [65,5 – 73 MHz]

• Czułość użytkowa:
  • stereo – 35 µV
  • mono – 2 µV
• Próg ograniczenia – 2 µV
• Selektancja – 50 dB
• Pasmo przenoszenia – 40 ÷ 15000 Hz
• Zniekształcenia nieliniowe:
  • stereo – 0,7%
  • mono – 0,3%
• Tłumienie sygnałów lustrzanych – 60 dB
• Tłumienie przesłuchu stereo – 30 dB
• Odstęp od szumów – 60 dB
• Rodzaj odbioru: – mono, stereo, quasi quadro
• Antena dipolowa – 300 Ω

AM – fale długie [165 – 285 kHz]

• Czułość użytkowa:
  • z anteny ferrytowej – 2 mV/m
  • z anteny zewnętrznej – 80 µV
• Selektancja – 40 dB
• Pasmo przenoszenia – 100 ÷ 3000 Hz
• Zniekształcenia nieliniowe – 6%
• Tłumienie sygnałów lustrzanych – 55 dB
• Rodzaj odbioru – mono
• Antena wewnętrzna – ferrytowa
• Antena zewnętrzna – długość z wyprowadzeniami 10 – 15 m

Wzmacniacz małej częstotliwości

• Wielkość sygnału sterującego na wejściu:
  • magnetofon – 300 mV
  • gramofon – 3 mV
• Sygnał na wyjściu magnetofonowym – 0,1 mV/kΩ
• Pasmo przenoszenia mocy – 20 ÷ 30000 Hz
• Zniekształcenia – 0,3%
• Zakres regulacji barwy dźwięku – ± 12 dB
• Moc znamionowa:
  • głośniki 2 × 4Ω (przód) – 2 × 25 W
  • głośniki 2 × 4Ω (tył) – 2 × 15 W
  • słuchawki stereofoniczne 400Ω – 2 × 75 mW
• Nierównomierność wzmocnienia l/p – 4 dB

Wyjścia i wejścia

• wejście antenowe FM (dipolowa, 300 Ω)
• wejście antenowe AM
• tylny głośnik prawy (DIN-2)
• przedni głośnik prawy (DIN-2)
• wejście uniwersalne (DIN-5)
• wejście/wyjście magnetofonowe (DIN-5)
• wejście gramofonowe (DIN-5)
• przedni głośnik lewy (DIN-2)
• tylny głośnik lewy (DIN-2)
• (na froncie) 2x wyjście słuchawkowe (DIN-5b)

Masa 10,5 kg

Wymiary 524 × 330 × 137 mm

Amplituner zbudowany jest na aluminiowej, anodowanej przestrzennej ramie (chassis), do której przymocowane są kolejne elementy. Technologię wykonania, konstrukcję modułową postanowiono zastosować taką samą jak w budowie radiotelefonów które Radmor już produkował. Ma to swoje zalety, ale też wady. Zaletą takiej konstrukcji była szybka wymiana uszkodzonych modułów na sprawne co upraszczało i przyspieszało serwisowanie. Z drugiej jednak strony stoją wyższe koszty produkcji oraz konieczność prowadzenia wiązek przewodów po całym urządzeniu. Obudowę zewnętrzną stanowi jednoczęściowa, drewniana obudowa (fornirowana płyta wiórowa) w kształcie litery U oraz panel przedni. Panel przedni był wykonany ze szczotkowanego aluminium w kolorach srebrnym i czarnym, który pod wpływem czasu nabierał barwy złotej lub miedzianej. Na płycie czołowej zastosowano moletowane pokrętła oraz dwuczęściowe nasadki wyboru źródła dźwięku, rodzaju zakresu pracy radia. OR Radmor 5100 posiada programator sensorowy dla 8 stacji radiowych oraz wskaźniki wysterowania podświetlane żarówkami w kolorze zielonym.

Kolejne wersje rozwojowe tego amplitunera to Radmor 5102 T i Radmor 5102 TE. W ciągu 10 lat wyprodukowano 150 000 egzemplarzy tego odbiornika radiowego

Schemat Radmor 5100

W czasach swojej młodości był bardzo drogi, obecnie na rynku wtórnym zadbane egzemplarze są okropnie drogie. (1000 - 3000 zł i więcej) Czy jest wart tych pieniędzy? Po za ponadczasowym wyglądem, absolutnie NIE. Projekt graficzny opracował niezwykle zdolny projektant form przemysłowych p. Grzegorz Strzelewicz, warto posłuchać kilku minut wspomnień tutaj. Gra słabo, muliście, płasko, w sposób charakterystyczny tylko dla siebie, absolutnie nie porywający. Wiele sprzętu elektronicznego Unitry z tamtych czasów gra dużo lepiej. Jednak wszyscy kochamy Radmora... :)

Starsze pokolenie kocha go za to, że był, i że był ich marzeniem, nieosiągalnym synonimem luksusu, także trochę dowodem na to, że Polak potrafi. Zdobyty rozczarowywał, pozostawał fetyszem PRL-u, a obecnie jest artefaktem zniszczonego do cna polskiego przemysłu elektronicznego. Współczesny polski przemysł nie produkuje elektroniki użytkowej, nic nie produkuje, i ... jest jeszcze gorzej. Dlatego kochamy Radmora.