Kolej Warszawsko-Wiedeńska (Варшавско-Венская железная дорога, również Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska) – linia kolejowa łącząca Warszawę z granicą zaboru austriackiego. Była pierwszą linią kolejową na ziemiach ówczesnego Królestwa Polskiego i drugą w Imperium Rosyjskim. Pierwszy odcinek wybudowano w 1845 roku, a w 1912 została upaństwowiona przez władze rosyjskie.

Projekt budowy linii kolejowej z Warszawy do granicy z zaborem austriackim powstał już w 1835 roku. Ponieważ ze stacji Granica w miejscowości Maczki (obecnie dzielnica Sosnowca), leżącej nad granicą zaborów, projektowany szlak miał się łączyć z linią kolejową przez Kraków do Wiednia, projektowana linia otrzymała nazwę: Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska. Trasę przeprowadzono według projektu inż. Stanisława Wysockiego

Rozwój linii kolejowych w Królestwie Polskim 1832–1918 [Źródło Wikipedia]

Fot. Letheko [CC BY-SA 3.0 PL] Dworzec Sosnowiec Maczki [Granica] ostatnia stacja Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Monumentalnemu budynkowi dworca proj. T. Schüllera towarzyszyła komora celna oraz koszary. Dalej, za Białą Przemszą znajdowało się Cesarstwo Austrii. [stan na 14.011.2020]

Mapa dróg żelaznych: Warszawsko-Wiedeńskiej i Krakowskiej z okolicami : na szerokość 8 do 9 mil Rok wydania około 1850. Skala 1:251 000. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa. Domena publiczna

Arkusz 1 (Warszawa)  Arkusz 2 (Piotrków Trybunalski)  Arkusz 3 (Kraków, stacja Granica)  Autor Inżynier Wilhelm Kolberg (1807-1877)

Źródła:

Reklama:

• The production of steel containers of all types - production in Poland