Inżynier Hans Ledwinka

Hans Ledwinka - austriacki konstruktor samochodów, wraz z Siegfriedem Marcusem i Ferdinandem Porsche był jednym z pionierów austro-węgierskiej, a następnie czechosłowackiej oraz niemieckiej motoryzacji. Twórca unikalnych koncepcji podwozia samochodów Tatra z centralną rurą nośna oraz wachliwymi półosiami, silnika chłodzonego powietrzem umieszczonego z tyłu samochodu, areodynamicznego nadwozia Tatra 77 i jego kontynuacji oraz wielu innych nowatorskich projektów.

Hans Ledwinka urodził się 14 lutego 1878 roku w austro-węgierskim Klosterneuburg (Dolna Austria) w czeskiej rodzinie austriackiego pochodzenia. Studiował w "kk Bau- und Maschinengewerbeschule" w Wiedniu, a od 1897 roku pracował w Nesselsdorfer Wagenbau-Fabriks-Gesellschaft (od 1923 roku Zakłady Tatra). Szybko, bo w już w 1905 roku został był głównym konstruktorem firmy w Koprzywnicy (Nesselsdorfer). Był autorem wielu nowatorskich rozwiązań, w 1914 wprowadził do produkcji seryjnej hamulec na cztery koła. W 1917 roku przeszedł do Oesterreichische Waffenfabriks-Gesellschaft (przemianowanego w 1926 roku na Steyr-Werke, połączonego z Austro-Daimler-Puchwerke i przemianowanego w 1934 roku na Steyr Daimler Puch), gdzie pracował jako główny projektant produkcji samochodów. W 1920 roku Hans Ledwinka uzyskał prawo do posługiwania się tytułem „inżyniera” ze względu na swoją pracę w fabryce broni, chociaż uczęszczał tylko do niższej wiedeńskiej „ kk Staats-Gewerbeschule ”.

Adolf Hitler i Hans Ledwinka obok podwozia Tatra 77

W 1921 roku Ledwinka przyjął ofertę od Nesselsdorfer Wagenbau-Fabriks-Gesellschaft (Zakłady Tatra), był głównie odpowiedzialny za rozwój jako dyrektor techniczny do 1945 roku.

Samochód Tatra 11, w którym zastosowano "Koncepcje Tatry" inżyniera Hansa Ledwinki został po raz pierwszy zaprezentowany 28 kwietnia 1923 roku, na jubileuszowym XV Praskim Salonie Samochodowym. Poniżej zdjęcie podwozia samochodu Tatra 11 prezentowanego w Muzeum Techniki Tatra w Koprzywnicy.

Samochód Tatra 11, w którym zastosowano "Koncepcje Tatry" inżyniera Hansa Ledwinki

Oryginalna koncepcja ramy rurowej, w środku której był umieszczony wał napędowy napędzający mechanizm różnicowy z uchylnymi tylnymi półosiami. Mechanizm różnicowy Tatra to wyjątkowa konstrukcja, w której zastosowane są dwa przeciwstawne talerzowe stożkowe koła zębate zamiast zwykłego pojedynczego zestawu. Mechanizm różnicowy jest częścią wejściowego z kierunku wału napędowego, a nie jak zwykle w konwencjonalnym mechanizmie różnicowym na wyjściu w kierunku półosi. Skrzynie biegów zespolona w konstrukcji rurowej z widocznym lewarkiem zmiany biegów umieszczonym na górnej pokrywie 4-biegowej skrzyni biegów, ówcześnie była absolutna nowość koncepcyjna. Z przodu 2-cylindrowy silnik, benzynowy boxer chłodzony powietrzem, ruch powietrza był wspomagany wentylatorem umieszczonym na kole zamachowym silnika, wysysającym powietrze znajdujące się wokół ożebrowania cylindrów. Hamulce umieszczone tylko na tylnej osi. W kolejnych modelach inż. Ledwinka zastosował czterokołowy układ hamulcowy. Kierownica po prawej stronie, w Czechosłowacji do 1939 roku obowiązywał ruch lewostronny.

Mechanizm różnicowy systemu Tatra opracowanego przez inż. Hansa Ledwinkę

Po wyzwoleniu Czechosłowacji w 1945 roku Hans Ledwinka został wywłaszczony, był włascielem posiadłosci w Sudetach, na mocy dekretów Beneša. Nie uciekł, postanowił pozostać w Czechosłowacji. We wrześniu 1948 roku w pokazowym procesie przed „nadzwyczajnym” sądem ludowym został skazany na sześć lat więzienia za współpracę z III Rzeszą. Zarzucono mu, że jako konstruktor w Zakładach Tatry czynnie wspierał reżim nazistowski i udzielał Niemcom pomocy wojennej. Gdy już został osadzony w więzieniu, Zakłady Tatry nadal konsultowały z nim kolejne rozwiązania techniczne oraz rozwój serii Tatry 600.

Na krótko przed końcem kary pozbawienia wolności Ledwinkę odwiedził w więzieniu wysoki rangą urzędnik z Ministerstwa Przemysłu odrodzonej Czechosłowacji, który zaoferował Ledwince stanowisko specjalnego doradcy ze specjalnymi przywilejami (status VIP), gdyby pozostał w Czechosłowacji. Hans Ledwinka jednak odmówił. Po odbyciu kary więzienia w 1954 roku Hans Ledwinka wraz z rodziną przeniósł się do Austrii, a następnie do Monachium .

Od 1955 roku, w wieku 77 lat, pracował dla producenta maszyn Haralda Friedricha w swojej firmie Alzmetall przy małym samochodzie „ Spatz ”.

Hans Ledwinka zmarł w Monachium 14 lutego 1967 roku. Został pochowany w Monachium.

W 1992 roku został w pełni zrehabilitowany przez Sąd Najwyższy Republiki Czechosłowackiej. Honorowym obywatelem Koprzywnicy (Nesselsdorf) został jednak dopiero w 2020 roku.

Inżynier Hans Ledwinka przy swoim samochodzie Tatra 87

Mechanizm różnicowy opracowany przez Hansa Ledwinkę

Nagrody i odznaczenia [źródło]

1944 Doktor der technischen Wissenschaften ehrenhalber der Technischen Hochschule in Wien
1961 Rudolf-Diesel-Medaille
1961 Österreichisches Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst I. Klasse
1965 Großes Bundesverdienstkreuz

Życie prywatne

Hans Ledwinka w 1901 roku w Nowym Jiczynie {Neu Titschein / Nový Jičín) poslubił Mizzi Graffe-Fabig. Z tego małżeństwa pochodziło jego dwóch synów: Fritz i Erich (również projektanci samochodów). Jego żona Mizzi Ledwinka zmarła w 1926 roku. W 1953 roku poslubił drugą zonę Ludwigę Kopkę, także pochdząca z Nowego Jiczyna.

Genealogia [źródło - Biografia niemiecka]

V Anton (1841–1903), karczmarz w K .;
M. Leopoldina Weissmann (1843-1923);
⚭ 1) Neutitschein 1901 Marie (1879–1926), T d. Kaufm. Julius Fabig ud Maria Hinner, 2) Wiedeń 1956 Ludwiga (1907–70), T d. August Neusser i Ludovika Jünger;
2 S z 1) → Fritz ( * 1902), inżynier samochodowy. - Reklama w Steyr-Daimler-Puch AG , → Erich ( * 1904), Dr. techn. Główny projektant