Praga jest jednym z najstarszych na świecie producentów samochodów. Historia tej czeskiej marki rozpoczyna się w 1907 roku. Zakłady Praga na przestrzeni swojej historii produkowały: samochody osobowe, ciężarowe, motocykle, czołgi, autobusy, samoloty, części zamienne oraz podzespoły wykorzystywane przez innych producentów. Firma Praga posiadała dziesiątki patentów na swoje rozwiązania techniczne, mające zastosowanie w produkcji przemysłowej. W roku 1907 została założona "Praska fabryka produkcji samochodów", jako wspólne przedsięwzięcie praskiej "První česko-moravské továrny na stroje" (Pierwszej czesko-morawskiej fabryki budowy maszyn w Pradze) i "Ringhofferových závodů" - Ringhoffer-Werke A.G, jeden z największych zakładów przemysłowych Austro-Węgier.

Historia firmy Ringhoffer Werke AG rozpoczęła się w 1769 roku, kiedy młody kotlarz Franz Ringhoffer [1744-1829] pochodzący z węgierskiej miejscowości Szárazvám (niem. Müllendorf) przybył Pragi i założył warsztat na Starym Mieście produkujący metalowe kotły dla browarów. Jego jedyny syn i spadkobierca Joseph Ringhoffer [1785-1847] w 1822 roku kupił młyn wodny w Kamenicach koło Eule na południu od Pragi, który przebudował na młyn młotkowy do obróbki miedzi, a później rozbudował go o walcownię blachy miedzianej. W 1832 rozpoczął produkcję na skale przemysłową wyrobów z miedzi i mosiądzu. Z małej manufaktury założonej przez ojca stworzył nowoczesny zakład przemysłowy zatrudniający około siedemdziesięciu pracowników. Firma produkowała urządzenia dla browarów piwnych, destylarni spirytusowych oraz cukrowni. Dostarczała je do wszystkich ziem koronnych monarchii Austro-Węgier. Najstarszy syn Josefa, Franz Ringhoffer II, w 1852 roku zbudował na przedmieściach Smíchova fabrykę wagonów kolejowych Waggon- und Tender-Fabrik F. Ringhoffer. Po śmierci Franza Ringhoffera w 1873 roku interesy rodzinne przejąl jego syn, Franz III. Freiherr von Ringhoffer. Pod jego zarządem Ringhoffer Werke AG  stały się jedną z największych firm przemysłowych w Austro-Węgrzech. Koncern produkował różnego typu wagony kolejowe, lokomotywy, tramwaje, maszyny, wyposażenie dla przemysłu spożywczego, przetwórczego oraz instalacje chłodnicze. W 1909 roku najstarszy syn Franz Freiherr von Ringhoffer IV [1874-1940] przejął firmę, którą w 1911 roku przekształcił w spółkę akcyjną.

Blankiet aukcji Ringhoffer Werke AG na kwotę 2000 koron z 1911 roku. Dla uzmysłowienia sobie wartości blankietu, warto zaznaczyć - średnie roczne zarobki wyższego urzędnika monarchii Austro-Węgierskiej wynosiły 1400 koron, nauczyciela 300 koron a robotnika wykwalifikowanego 250 koron.

Drugą firmą tworząca przedsięwzięcie motoryzacyjne pod wspólną marką Praga była První Českomoravská továrna na stroje, która została założona w.... cdn.

Firma w 1907 roku wyprodukowała niewielką ilość samochodów osobowych na licencji włoskiej firmy "Isotta Fraschini", a w roku 1908 produkowała samochody na licencji francuskich producentów:"Charon" oraz "Renault".

Pod koniec 1909 roku "Praska fabryka produkcji samochodów" zaczęła stosować znak towarowy "Praga", międzynarodowy zapis nazwy stolicy Czech.

Obecnie właścicielem marki Praga jest firma Praga-Export s.r.o., która kontynuuje tradycje historycznych zakładów.

cdn.

Film z Automuseum Praga, z czasów gdy jeszcze działało.

Bardzo smutny koniec Automuseum Praga - rozmowa z założycielem panem Emilem Příhodou. Niestety w chwili obecnej, muzeum z powodu rodzinnych nieporozumień i tragedii przestało działać.

Polska montownia samochodów Praga - Oświęcim-Praga

Źródła

1. Materiały firmy Praga-Export
2. https://www.ceskatelevize.cz/ivysilani/1142743803-reporteri-ct/216452801240011/obsah/458984-pragovky-pod-zamkem
3. Die Prager Strassenbahn1, der „echte“ Käfer, vergangener Glanz und bewegende Schicksale
4. Kolbenka slaví 120 let. Někdejší průmyslová chlouba zeje prázdnotou IDNES

Kaliber 30 mm, podwójne, szybkostrzelne, samobieżne działo przeciwlotnicze Praga PLDvK 53/59, nazywane potocznie "Jaszczurką"  (jez. czeski -"Ještěrka") było produkowane w Czechosłowacji i używane głównie przez Czechosłowacką Armię.

Podwozie podwójnego szybkostrzelnego działa przeciwlotniczego Praga PLDvK 53/59 kaliber 30 mm było produkowane w latach 1959–1978 w zakładach  Praga w Pradze na Letnianach oraz fabryce lokomotyw Skoda w Pilznie. Zakłady Říjnové Revoluce Vsetín wykonywały działko i jego osprzęt a zakłady K. J. Vorošilova Dubnica, montaż końcowy. Szybkostrzelne działo było zamontowane na opancerzonym  podwoziu samochodu terenowego Praga V3S 6 x 6, działo wzór 53/59 było zmodernizowaną wersją podwójnego działka szybkostrzelnego wzór 53, będącego z kolei rozwinięciem konstrukcji działek przeciwlotniczych zamawianych przez niemiecki Wermacht w czasach II Wojny Światowej. Prototyp PLDvK 53/59 został zaprezentowany 31.01.1959 

Oprócz armii czechosłowackiej działo było użytkowane przez armie Jugosławii, Iraku i Libii. Do roku 1969 wyprodukowano 761 egzemplarzy, inne źródła podają także całkowitą ilość do końca produkcji na około 900 sztuk.

W latach 1991 - 1995 "Jaszczurki" brały czynny udział w wojnie na Bałkanach. W latach 2003 - 2005 armia czeska wycofała je całkowicie ze służby.

Dane techniczne:

• Obsługa: 5 osób (dowódca, celowniczy, kierowca, 2 ładowniczych)
• Podwozie: Praga V3S (6×6)
• Masa bojowa 10,3 t
• Waga działka:1750 kg
• Typ działka: zmodernizowane wzór 53
• Długość: 6 920 mm
• Szerokość: 2 345 mm
• Wysokość: 2 950 mm
• Prześwit: 400 mm
• Moc silnika: 81 kW
• Przelicznik mocy: 7,8 kW/t
• Maksymalna szybkość: 60 km/h
• Maksymalna szybkość w terenie: 20 km/h
• Maksymalny zasięg: 500 km
• Zdolność pokonania progu: 0,7 m
• Zdolność brodzenia: 0,8 m
• Przednia wysokość: 0,46 m
• Maksymalny kąt wejścia: 60 %
• Maksymalny kąt boczny: 30 %
• Uzbrojenie: 2 × działo 30 mm
• Ilość amunicji: 800 pocisków (400 podajnik + 400, zapas w 10 pojemnikach po 40 pocisków)
• Szybkostrzelność maksymalna 400-500 pocisków/min
• Szybkostrzelność praktyczna: 150 pocisków/min
• Prędkość początkowa pocisku: 1 000 m/s
• Skuteczność : do celów powietrznych o prędkości nie większej niż 1000 km/h
• Kąt strzału: -10 do + 85 ° / 360°
• Długość lufy: 2357 mm
• Waga naboju:1,14 kg
• Waga pocisku: 0,435 kg
• Zasięg naziemny: 3000 m/ wprost 2000 m
• Zasięg na wysokość: 3 000 m
• Silnik: Tatra – typ T 912, rzędowy, chłodzony powietrzem, diesel 
• Moc: 72 kW (98 KM)
• Zużycie paliwa: 32 l/100 km
• Pancerz czołowy: 10 mm
• Pancerz boczny: 6 mm
• Radiostacja: VXW 100, zasięg 3 - 10 km w późniejszym czasie typu - RF 10 
• Działo można było zdjąć z podwozia i używać stacjonarnie.
  

   

Zmodernizowana wersja nosiła oznaczenie: wzór 61/30.

Zdjęcia Letheko oraz Wikimedia Commons

Film Czeskiego Instytutu Historycznego

PRAGA PLDVK wzór 53/59 podczas walka na Bałkanach 1991-1999.

Amunicja stosowana do działka PLDvK 53/59  30-JNhSv-PLdvK 53 30-JPNhSv-PLdvK 53 30-JPZSv-PLdvK 53  30-JFSv-PLdvK 53

To zestawienie Was zaskoczy - Czechosłowacja do 1989 roku była pancerną potęgą. Czołgi - 4500 sztuk, transportery opancerzone - 4900 sztuk, działa - 4100 sztuk.

Zdecydowana większość tego uzbrojenia jednak nie poszła do hut na tzw. żyletki. Do dnia dzisiejszego jest remontowana, modernizowana a następnie sprzedawana do krajów afrykańskich i południowoamerykańskich.

Źródła

1. Aleksandr Radič - Srbské "Pragy" se vracejí do služby; ATM 01/2017; ISSN: 1802-4823
2. Prehľad delostreleckého, mínometného a špeciálneho streliva, diel II ( delostrelecké strelivo pre protilietadlové zbrane ) - predpis ČSĽA, Praha 1963
3. Forum Valka.cz