'Pokój bez książek to jak ciało bez duszy'

- Gilbert Keith Chesterton

GK Chesterton w pracy - Unknown author - Crisis Magazine: http://www.crisismagazine.com/2012/new-study-marred-by-old-cliches-about-preconciliar-catholic-writers (domena publiczna)

Chesterton Polska - uwalniamy GKC! - ebooki udostępnione na licencji Creative Commons:

http://chestertonpolska.org/biblioteka/

"Jestem Polakiem – więc mam obowiązki polskie: są one tym większe i tym silniej się do nich poczuwam, im wyższy przedstawiam typ człowieka"

Klip z oficjalnego kanału Starego Dobrego Małżeństwa, żadne piractwo :) Dziękujemy za noworoczny prezent.

• Słowa: Jan Rybowicz
• Muzyka: Krzysztof Myszkowski
• Wykonanie: Stare Dobre Małżeństwo
• Zdjęcia: Wiktor Suskiewicz

Hans Larwin -  Death and the Soldier | Śmierć i żołnierz [1917] (public domain)

Jacek Malczewski, Wigilia na Syberii [1892] zbiory Muzeum Narodowego w Krakowie (domena publiczna) Christmas Eve in Siberia by Jacek Malczewski  Żródło

"Zasyczał w zimnej ciszy samowar
Ukrop nalewam w szklanki
Przy wigilijnym stole bez słowa
Świętują polscy zesłańcy
Na ścianach mroźny osad wilgoci
Obrus podszyty słomą
Płomieniem ciemnym świeca się kopci
Słowem - wszystko jak w domu

"Słyszę z nieba muzykę i anielskie pieśni
Sławią Boga że nam się do stajenki mieści
Nie chce rozum pojąć tego chyba okiem dojrzy czego
Czy się mu to nie śni"...

Nie będzie tylko gwiazdy na niebie
Grzybów w świątecznym barszczu
Jest nóż z żelaza przy czarnym chlebie
Cukier dzielony na kartce
Talerz podstawiam by nie uronić
Tego czym życie się słodzi
Inny w talerzu pustym twarz schronił
Bóg się nam jutro urodzi.

..."

- Jacek Kaczmarski, 1980

Źródło

“It’s extraordinary how we go through life with eyes half shut, with dull ears, with dormant thoughts. Perhaps it’s just as well; and it may be that it is this very dullness that makes life to the incalculable majority so supportable and so welcome.”

- Conrad, Lord Jim

What Germany Wants - Her Claims As Set Forth by Leaders of German Thought. [1917] Domena publiczna Źródło Cornell University Library

Ciekawa mapa przedstawiająca narodowości państw centralnych i ich sojuszników podczas I wojny światowej. Tytuł oryginalny: Subject nationalities of the German alliance : from the Allies' peace terms as stated in their reply to President Wilson's note of 19th Dec. 1916

Prohibita 2020

5 października 1936 - 18 grudnia 2011

"Na zewnątrz wysyłamy taki komunikat: niech prądy świata nas omijają i pozwolą spokojnie siedzieć we własnym ogródku"

“Bestia” to książka, dzięki której zrozumiesz, otaczającą nas rzeczywistość. Porusza tematy, o których nie dowiesz się w szkołach czy na uczelniach. Nigdy dotąd manipulacja i dezinformacja nie przybrały aż takiej skali – pełnej, niepowstrzymanej, totalnej agresji. Książka odsłania paskudny pysk czegoś, co nazywamy „Bestią”. Ujawnia działalności zorganizowanych grup przestępczych, mafijnych rodzin, kontynuowaną przez wieki.

Ludzi zdeformowanych, mających  jeden cel: przekształcić wolne narody w owadzie kolektywy.

Wywiad z autorem

W trakcie epidemii niewiele potrzeba, aby wściekły lud wyszedł na ulice. Arcybiskup Ambroży chciał powstrzymać dżumę, ale swoimi działaniami podpisał na siebie wyrok śmierci.

Bunt Plagowy w Moskwie, 1771 rok. Akwarela Ernsta Lissnera z 1930 roku, domena publiczna.

Człowiek w obliczu epidemii dżumy zapominał o troskach codziennego, względnie normalnego życia. Tym bardziej, gdy grozę sytuacji podnosiły dwie towarzyszące morowi plagi: głód i wojna.

Tematem debaty jest działalność rodziny Czartoryskich w służbie Kościołowi. Przedstawione zostały sylwetki osób duchownych z tego rodu: z linii sieniawskiej przypomnimy postać bł. ks. Augusta SDB (XIX w.), natomiast z linii pełkińskiej bł. o. Michała OP, męczennika II wojny światowej, oraz jego braci (XX w.).

Prelegenci: Barbara Czartoryska, Irena z Czartoryskich Bylicka, o. Dariusz Kantypowicz OP. Prowadzenie: - dr hab. prof. UAM Bartosz Korzeniewski

Spiskowcy i rewolucjoniści przełomu XIX/XX wieku marzyli o lepszym świecie, ale zamiast tego stworzył świat niewypowiedzianego cierpienia! W XX wieku zamordowano i udręczono setki milionów ludzi, pogwałcono wszelkie dotychczas normy zachowań międzyludzkich. Po tych doświadczenia i w przeczuciu nadchodzących wydarzeń XXI wieku - europejskie monarchie oświecone jawią się nam jako ostoje praworządności oraz bezpieczeństwa zwykłego obywatela.

Radmoryna - film opowiada historię powstania legendarnego radioodbiornika Radmor 5100. Powstał on jako połączenie dwóch projektów - pierwszy powstawał we współpracy Państwowego Instytutu Telekomunikacji oraz Unitechu, drugi - w Gdyńskim Radmorze. Tę pasjonującą historię opowiadają twórcy urządzenia - pan Grzegorz Strzelewicz (projektant wzornictwa w Unitechu, później COBRESPU), pan Maciej Sokólski (konstruktor wiodący w Radmorze), pan Marian Prawdzik (szef działu TU w Radmorze) i pan Marian Szczęch (główny technolog w Radmorze).

By Jacek Halicki - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=64965377

RADMOR 5100 Stereo Quasi Quadro to amplituner klasy Hi Fi. Odbiornik radiowy ze wzmacniaczem (w jednej obudowie), przystosowany do odbioru programów stereofonicznych na zakresie UKF oraz monofonicznych na zakresie fal długich. Produkowany w latach 1977–1979 w zakładach UNITRA Radmor w Gdyni.

Mikołaj z Miry, święty Mikołaj (Άγιος Νικόλαος)(Sanctus Nicolaus), znany również jako Mikołaj z Bari – święty katolicki i prawosławny. Najstarsze przekazy o nim pochodzą z VI wieku. Według średniowiecznej hagiografii żył na przełomie III i IV wieku, był biskupem Miry w Licji, wsławił się cudami oraz pomocą biednym i potrzebującym. Przez wieki był jednym z najbardziej czczonych świętych na Zachodzie i Wschodzie. Największe jego sanktuarium znajduje się we włoskim Bari.

Święty Mikołaj Cudotwórca z Miry. Ikona Aleksa Pietrowa z 1294 roku. (domena publiczna)

Scena z Trzech córek. Święty Mikołaj wrzuca przez okno pieniądze na posag dla córek sąsiada. Tempera na desce Fra Angelico z 1437 roku. By see filename or category - www.wga.hu, (domena publiczna)

W spisanym w pierwszej połowie IX wieku żywocie autorstwa archimandryty Michała, w rozdziałach od dziesiątego do osiemnastego, po raz pierwszy pojawiła się bardzo popularna legenda o trzech córkach. Zgodnie z jej wersją z IX wieku, młody Mikołaj, jeszcze przed wyborem na biskupa, miał chciwego i bogatego sąsiada, który drwił z pobożności świętego. Bóg ukarał sąsiada i sprawił, że stracił majątek oraz popadł w skrajną biedę. Gdy nie miał już z czego utrzymać rodziny, postanowił sprzedać swoje trzy córki do domu publicznego, ponieważ nikt nie chciał ich poślubić bez otrzymania stosownego posagu. Mikołaj, po długich rozważaniach tekstów Pisma Świętego i modlitwie, postanowił uratować cnotę dziewcząt. Trzykrotnie, pod osłoną nocy, wrzucał przez okno pieniądze przeznaczone na posag dla każdej kolejnej siostry. Gdy sąsiad wyprawił już dwa wesela, postanowił dowiedzieć się, skąd biorą się tajemnicze pieniądze. Czuwał całą noc i ze zdumieniem odkrył, że to pogardzany przez niego Mikołaj wrzuca po raz trzeci pieniądze przez okno. Podziękował mu zawstydzony i postanowił zmienić swoje życie na zgodne z przykazaniami.

"Ambicja książąt nie jest nigdy tak niebezpieczna, jak nikczemność doradców." 

- Monteskiusz (Montesquieu Charles Louis de Secondat) [1689–1755] – francuski filozof, prawnik i pisarz epoki Oświecenia.

W jednej z kaplic bazyliki w centrum Miechowa stoi pusty Grób Chrystusa. Taki sam jak w Jerozolimie. Nie pilnują go zakonnicy, nie odwiedzają tłumy wiernych. Właściwie to wiele osób nie wie, że takie miejsce w ogóle istnieje. Tymczasem w średniowieczu pielgrzymowały tu miliony ludzi z całego świata. Bo kiedy Jerozolima została w XII wieku zdobyta przez muzułmanów, to właśnie tutaj chrześcijanie mogli pomodlić się przy Grobie Pańskim.

Atlas geograficzny ilustrowany Królestwa Polskiego Józefa Michała Bazewicza – liczne warszawskie wydania w latach 1903–1907, stanowi cenne źródło wiadomości geograficznych, historycznych i gospodarczych.

Powyżej przykładowa karta z atlasu Józefa Michała Bazewicza (domena publiczna)

Link do skanów wydania z 1907 roku:

• https://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/show-content/publication/edition/14646?id=14646
• https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication/557201/edition/474619/content

Józef Michał Bazewicz (ur. 1867 w Uliszkach, w powiecie trockim, zm. 5 czerwca 1929 w Warszawie) – polski kartograf i publicysta.

Urodził się w rodzinie Romualda i Albertyny z domu Beręsowicz. Szkołę średnią ukończył w Prusach i przybył do Warszawy około 1885 roku. Początkowo pracował jako urzędnik na poczcie głównej w Warszawie. Tam poznał Wandę Weronikę, córkę urzędnika poczty Antoniego Bobińskiego (zm. 1907), z którą ożenił się w 1894 roku, wchodząc do znanej i wpływowej warszawskiej rodziny.

Dwa lata wcześniej założył przy ulicy Wareckiej 9 księgarnię połączoną z ekspozycją pism dla prowincji. Wkrótce rozpoczął działalność wydawniczą. Początkowo wydawał książki m.in. autorstwa J. Grajnera. W 1896 wydał książkę autorstwa Stanisława Bobińskiego (1866–1940) Wet za wet: komedyjka w 1-num akcie. Na przełomie wieku XIX i XX po likwidacji księgarni, prowadził już tylko wydawnictwo i rozpoczął wydawanie map i atlasów. W 1902 roku wydał dwutomowy Przewodnik po Królestwie Polskim wraz z Antonim Bobińskim. Przewodnik ten zawierał spis alfabetyczny miast, osad, wsi, kolonii, folwarków i wszelkich miejscowości noszących jakąkolwiek nazwę. Dołączył do tego przygotowaną przez siebie wielką mapę ścienną Guberni Królestwa Polskiego. Wydawnictwo to na ówczesne czasy miało poważnie znaczenie praktyczne, wobec braku podobnych skorowidzów.

Od tego czasu zajął się wyłącznie wydawnictwami kartograficznymi, zwłaszcza w czasie I wojny światowej i po wskrzeszeniu wolnej Polski. Opracowane przez siebie lub pod swoją redakcją mapy i atlasy wydawał nakładem własnym. Za udany debiut należy uznać wydanie w 1907 wielkiego atlasu po Królestwie Polskim. Później były to m.in.: Atlas Polski w granicach z 1770 roku, z okresu zaborów, po I wojnie światowej, terenów plebiscytowych polskich, Litwy i Rusi, Europy, części świata i wielu innych. Specjalizował się w mapach dużych formatów, a jego działalność miała w pewnym stopniu charakter obrony przeciw rusyfikacji szkolnictwa w zaborze rosyjskim.

Przez dłuższy czas mapy Bazewicza cieszyły się dużym powodzeniem zarówno w obrocie ogólnym, jak i w szkolnictwie. W pewnym okresie Bazewicz pisał i wydawał broszury publicystyczne, mające za zadanie uzdrowić w Polsce wszystko co niedomagało: m.in.: Domy własne pracowników, Drogi błędne i drogi wytyczne państwowotwórcze na wschodzie Rzeczypospolitej Polskiej, Nędza a dobrobyt w Polsce, Słów kilka w sprawie środków zaradczych mogących uzdrowić stosunki gospodarcze w RP.
W połowie lat. 20 pojawiła się zdecydowana krytyka, twierdząca, że energii i pracowitości Bazewicz nie uzupełnił odpowiednią wiedzą fachową, przez co jego mapy były bardzo słabe pod względem techniki kartograficznej. Na rynku pojawiły się nowe wydawnictwa m.in.: Romera, i w 1926 roku mapy Bazewicza wykluczono ze szkolnictwa. Nie będąc w stanie poprawić swych map pod względem naukowym i technicznym, rozpoczął dość bezwzględną walkę w obronie swojej placówki, występując w ostry sposób na łamach niektórych czasopism i w swoich ulotkach. Wobec zarzutów dyletantyzmu, ośmieszony i rozgoryczony, zdziwaczał.

Jubileusz 25-lecia działalności wydawniczej uczcił osobną pocztówką z własną podobizną oraz reprodukcją autografu, którą rozesłał pod adresem sympatyków i życzliwych (z datą 15.03.1925). Już w następnym roku może z tej okazji stał się bohaterem programu kabaretowego „Profesor Mapazewicz w haremie”, wystawionego przez Walerego Jastrzębca w warszawskim teatrze „Olimpia”. W 1927 roku analogiczne żarciki stroił sobie z Bazewicza reżyser filmowy Kazimierz Czyński, któremu kartograf wytoczył proces sądowy. Z kolei bohaterem drugiego procesu stał się sam Bazewicz. Ignacy Baliński – wieloletni prezes stołecznej Rady Miejskiej wytoczył mu proces. Bazewicz został skazany na 3 miesiące więzienia, odebrano mu lokal przy ul. Wareckiej 10. Długa seria niepowodzeń, prześladowań i niewybrednych żartów doprowadziły go do zapaści nerwowej.

Na tle niepowodzeń życiowych, licznych zawodów, rozwinęła się w nim nieuleczalna choroba umysłowa, co spowodowało konieczność umieszczenia go w szpitalu Jana Bożnego. Odmawiał przyjmowania pokarmu i trzeba było go odżywiać sztucznie. Po sześciomiesięcznym pobycie w szpitalu, w wieku 62 lat, zakończył życie. Zmarł 5 czerwca 1929 roku i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w grobowcu rodzinnym. 

Źródło Wikipedia

Mapa Polski : z podziałem na województwa z 1770 r. oraz kilku ważniejszych okresów, opracowanie oraz wydanie Józef Michał Bazewicz (domena publiczna) Polecenie prawego klawisza - otwórz grafikę w nowej karcie otwiera duży plik mapy.

Źródło skanu i link do pełnej rozdzielczości:

• https://polona.pl/item/mapa-polski-z-podzialem-na-wojewodztwa-z-1770-r-oraz-kilku-wazniejszych-okresow,Njc3Mzk0ODU/0/#info:metadata

Bitwa pod Austerlitz [Bitva u Slavkova], zwana także bitwą trzech cesarzy – jedna z najważniejszych bitew wojen napoleońskich i decydująca bitwa wojny z III koalicją antyfrancuską, stoczona 2 grudnia 1805 między francuską Wielką Armią a połączonymi armiami, austriacką i rosyjską.

Fragment rzeźby na Pomniku Pokoju [Mohyla míru] na Wzgórzu Prackim (miejsce bitwy) Fot. Letheko licencja CC BY-SA 3.0 PL

Żołnierze,

Dokładnie w tej chwili mija dziś rok, odkąd byliście na pamiętnym polu Austerlitz. Przerażone bataliony rosyjskie uciekały w rozsypce lub okrążone oddawały broń swym zwycięzcom. Następnego dnia Rosjanie zapewnili, że chcą pokoju, ale były to słowa zwodnicze. Zaledwie udało się im uniknąć (być może poprzez karygodną wspaniałomyślność) klęsk trzeciej koalicji, już knuli czwartą. Nie mają już jednak alianta, w którego taktyce pokładali swe największe nadzieje. Jego twierdze, stolice, magazyny, arsenały, 280 chorągwi, 700 batalionów, pięć wielkich pól bitewnych jest w naszych rękach.

Ani na chwilę nie powstrzymała was Odra, Warta, pustkowia Polski ani nieznośna pora roku. Wykazaliście najwyższą odwagę, zawsze przeważaliście, wróg z waszym nadejściem pierzchał. Na próżno Rosjanie bronili stolicy dawnej i wspaniałej Polski. Orzeł francuski szybuje nad Wisłą. Widząc was, odważnemu i nieszczęśliwemu Polakowi zdaje się, że widzi powrót hufców Sobieskiego spod Wiednia.

Żołnierze, nie odłożymy broni, aż pokój powszechny nie umocni i nie zagwarantuje panowania naszych sprzymierzeńców, nie przywróci wolności naszego handlu i naszych kolonii. Mamy zdobycze na Łabie, Odrze, Pondichéry, nasze kolonie w Indiach, przylądek Dobrej Nadziei i kolonie hiszpańskie. Kto dał prawo spodziewać się po Rosjanach, że mogą oni odmienić bieg przeznaczenia? Kto im dał prawo do zniweczenia tak sprawiedliwych zamiarów? Czyż my i oni nie jesteśmy żołnierzami spod Austerlitz?

 - Napoleon, 2 grudnia 1806 roku w Poznaniu

W imieniu Cesarza, marszałek Louis-Alexandre Berthier, książę Neuchâtel, minister wojny

Tekst udostępniony jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0.  

Włoska haubica 305/17 G wz. 1916 na podwoziu De Stefano produkcji Armstrong-Pozzuoli Vickers-Terni. Kaliber 305 mm [12"] masa 33,7 t., zasięg 17,6 km. Zdobyta przez Austriaków na froncie włoskim 17.11.1917. Fot. kpt. Jindřich Bišický, autor setek unikalnych zdjęć [*1889 - 1949]

Mapa światowych kablowych połączeń telegraficznych [1876]

Źródło: British Library [kliknięcie otwiera duży plik mapy]

Mapa Świata z 1826 roku - cywilizacja, religia, populacja

Źródło: Reddit [klikniecie otwiera duży plik mapy]

Praga RV.

Czechosłowacka ciężarówka Praga RV (RV = rychlý vojenský/szybki wojskowy) została zaprojektowana na specjalnie zamówienie Armii Czechosłowackiej. W zgodzie z zamówieniem Praga RV z napędem 6 x 4 była produkowana jako samochód skrzyniowy, sanitarka, ciągnik artyleryjski, podwozie z zabudową warsztatową, sztabową, itp. Zabudowy z radiostacjami były montowane na specjalnie zmodyfikowanym podwoziu - Praga RV-R. Producentem była firma Praga (ČESKOMORAVSKÁ-KOLBEN-DANĚK A.S. Praha X - Karlín, Automobilní oddělení), która w latach 1935-1940 wyprodukowała 3289 egzemplarzy oraz 59 egzemplarzy odmiany Praga RV-R.^[1] Praga RV była wykorzystywana przez wiele armii, między innymi: czechosłowacką, polską (300 szt.), szwedzką, irańską, szwajcarską, turecką, bułgarską, rosyjską oraz po układzie monachijskim oczywiście Wehrmacht. Po II wojnie światowej 15 sztuk wykorzystywała armia czechosłowacka. Był to świetny i nowoczesny samochód.

Zmodyfikowany silnik wywodził się z ciężarówki Praga RN - podstawowe parametry:

• Producent - Praga
• Rodzaj - czterosuwowy, benzynowy
• Układ chłodzenia - cieczą, wyposażony w termostat, wspomagany wentylatorem
• Chłodnica - 6 wymiennych modułów
• Pojemność układu chłodzenia - 35 litrów
• Liczba cylindrów - 6 w rzędzie
• Średnica cylindra - Ø 80 mm
• Skok tłoka - 115 mm
• Pojemność - 3 468 cm³
• Stopień sprężania - 1: 5,8
• Moc maksymalna - 68 KM przy 3 000 obr/min
• Moment maksymalny - 182 Nm przy 2 000 obr/min
• Napęd wałka rozrządu - łańcuch modułowy „Morse”
• Gaźnik - Solex Ø 40 RIF z pompą przyspieszającą
• Pompa paliwa - membranowa napędzana przez wałek rozrządu
• Pojemność zbiornika paliwa - 120 litrów + 15 rezerwa
• Smarowanie - ciśnieniowe, sucha skrzynia korbowa
• Zawory - typ SV (dolnozaworowy)
• Ilość oleju w układzie smarowania - 10 litrów
• Instalacja elektryczna - 12 V
• Zapłon - magnetyczny szwajcarskiej firmy Scintilla Vertex, niezależny od akumulatora, niewiele egzemplarzy wyprodukowano z czechosłowackim zapłonem bateryjnym firmy Magneton
• Kolejność zapłonu - 1-5-3-6-2-4
• Świece zapłonowe - Brita, ekranowane produkcji czechosłowackiej firmy J. Bruck w Taborze, po przyszłej nacjonalizacji PAL
• Akumulator - alkaliczny 12V, 60 Ah
• Minus na masie

'Monolog schizofrenika' - słowa Jan Rybowicz, muzyka Krzysztof Myszkowski

Niezależne zawieszenie sytemu Tatra daje radę w każdych warunkach - 'Koncepce Tatra' inżyniera Hansa Ledwinki pierwszy raz zastosowana w 1923 roku w samochodzie osobowym Tatra 11.

Artykuł autorstwa Antoniego Olbrychskiego został pierwotnie opublikowany [2016-04-27] na portalu historycznym Histmag.org i udostępniany jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0 Polska.

Prezes wydawnictwa Cartography Associates, David Rumsey, kolekcjonuje mapy od lat 80. Jego zbiór liczy 150 000 map, a od 1996 r. był stopniowo zdigitalizowany i udostępniany w sieci. Aktualnie za pośrednictwem Internetu można swobodnie (ale nie w celach komercyjnych) korzystać z 67 000 map Rumseya.

Zbiór dostępny jest pod tym adresem

Polska przedstawiona w atlasie Theatrum Orbis Terrarum flamandzkiego kartografa, Abrahama Orteliusa (domena publiczna)

Udostępniona kolekcja jest więc jednym z największych zbiorów kartograficznych na świecie. Znaleźć tu można mapy poszczególnych krajów i świata od XVI do XX wieku, bogato ilustrowane atlasy, podręczniki geografii, mapy nieba. Nie zabrakło materiałów związanych z Polską – kolekcja zawiera liczne dzieła związane z naszym krajem, począwszy od atlasów z I poł. XVIII w. Ciekawym narzędziem jest też „Georeferencer”, który umożliwia porównywanie lokacji na historycznych mapach ze współczesnymi.

Kilka ciekawych przykładów z kolekcji:

• Mapy, atlasy i książki związane z Polską
• Bogato ilustrowane mapy nieba (XVII-XX w.)
• Mapy wojskowe, prezentujące rozkład fortyfikacji czy plany oblężeń
• Mapy świata starożytnego, poczynając od XVI-wiecznego wydania atlasu Ptolemeusza

Źródło:

• "davidrumsey.com":www.davidrumsey.com

Przeprawa promowa Opatowiec - Ujście Jezuickie u zbiegu Wisły i Dunajca.

 Kolej Iwangorodzko-Dąbrowska - tunele pod Białą Górą.

10 lipca 1881 roku Car Aleksander III zatwierdził koncesję Towarzystwu Drogi Żelaznej Iwangorodzko-Dąbrowskiej. Linia kolejowa w zatwierdzonej postaci miała liczyć 461,9 km i była to najdłuższa linia kolejowa w Królestwie Polskim.

Samochodzik Mikrus MR-300 był produkowany w latach 1957–1960 przez WSK Mielec we współpracy z WSK Rzeszów, która dostarczała silnik. W sumie wyprodukowano 1728 egzemplarze.

Dlaczego oznaczenie 'MR - 300'? "M" w oznaczeniu przedstawia Mielec, "R" to Rzeszów, a 300 pochodzi od pojemności skokowej zastosowanego silnika, a dokładnie 296 cm³.

Polskie muzea motoryzacji

Praga V3S - legendarna ciężarówka terenowa. Dlaczego V3S? bo po czesku to: vojenský třítunový speciál - wojskowa trzytonowa specjalna (ciężarówka).

Praga V3S to trzyosiowy samochód ciężarowy o wybitnej mobilności terenowej. W Czechach popularnie nazywana: ventra, vétřieska, vejtřaska, vska, pv3ska lub vejda. Początek produkcji to rok 1953, w początkowym okresie Praga V3S była produkowana wyłącznie na potrzeby armii czechosłowackiej ("specjal" jak na takie konstrukcje mówią Czesi). Początkowo cywilnym odpowiednikiem V3S była dwu osiowa 4x2 Praga S5T mająca gorsze właściwości terenowe, jednocześnie większa ładowność i szybkość, modelu Praga S5T w sumie wyprodukowano około 50 000 sztuk. Ostatnie egzemplarze Pragi V3S zjechały  z taśmy montażowej [bratysławski BAZ] w 1990 roku, Czeska armia używa je do tej pory (zastosowania specjalne, podwozia radiostacji polowych). Praga V3S była jednym z najdłużej produkowanych samochodów ciężarowych na świecie. W sumie legendarnej Pragi V3S wyprodukowano 130 000 egzemplarzy. Pod sam koniec produkcji w 1988/9 roku pojawiła się zmodernizowana wersja M2 i kolejne modyfikacje M3.. podwozia, silnika oraz zespołu napędowego

Wymiary samochodu Praga V3S w wersji skrzyniowej. Proszę zwrócić uwagę na kąt najazdu, zejścia oraz prześwit podłużny (dzięki zastosowaniu mostów portalowych) oraz poprzeczny. Wartości doskonałe, które powodują, że samochód ma świetne właściwości terenowe.

Motores a Muzeum veteránů Podlesí.

Dobiesław Wierusz-Walknowski (*28 kwietnia 1930 - † 11 lutego 2020) – polski grafik, projektant form przemysłowych, etnograf, podróżnik oraz działacz społeczny.

Karel Kryl - "Veličenstvo kat" 

Char Saint-Chamond rysunek z oryginalnej instrukcji obsługi wydanej w 1917 roku [Gallica BnF]

Czołg Saint-Chamond był projektem armii francuskiej mającym konkurować z czołgiem Schneider CA1, który miał zostać podstawowym czołgiem armii francuskiej. Prototyp czołgu St. Chamond został wybudowany jesienią 1916. Ważył prawie 20 ton, a po zamontowaniu dodatkowego pancerza 24 tony. Miał 791 cm m długości (z działem 893 cm), 267 cm szerokości oraz 235 cm wysokości. Czołg został zaprojektowany przez płk. Emila Rimailho. Powstał w oparciu o przedłużone podwozie traktora Holt Caterpillar. Do oryginalnego zawieszenia dodano trzeci wózek bieżny z trzema kółkami. Wydłużenie zawieszenia okazało się konieczne z uwagi na zwiększenie przez Niemców szerokości okopów do 250 cm. Dłuższe podwozie pozwoliło także na zamontowanie działa 75 mm, także konstrukcji płk Emila Rimailho.

Pomimo wydłużonych gąsienic, duży opancerzony kadłub, powodował, że czołg miał bardzo duże zwisy przednie oraz tylne. Zwisy spowodowały bardzo kiepskie właściwości jezdne. Aby poprawić dzielność terenową dodano z przodu i tyłu drewniane rolki podporowe (widoczne na powyższym przekroju). mające zapobiec zapadaniu się kadłuba w miękkie podłoże. W warunkach poligonowych wszystko wydawało się działać poprawnie, jednak w warunkach frontowych, to rozwiązanie zupełnie zawiodło. Czołg Saint Chamond miał napęd spalinowo-elektryczny. Czterocylindrowy, 1 - gaźnikowy, bezzaworowy (patent Charlesa Yale'a Knighta), chłodzony cieczą, silnik benzynowy Panhard i Levassor o mocy 90 KM przy 1450 obr/min., napędzał prądnicę, a ta z kolei napędzała dwa silniki elektryczne prądu stałego o mocy 52 kW, po jednym na każdy tor gąsienicowy. Elektryczny napęd ułatwiał kierowanie czołgiem, umożliwiał płynną zmianę prędkości (bez skrzyni biegów), szybką zmianę kierunki jazdy przód-tył z możliwością wykorzystania pełnej prędkości w obu kierunkach oraz błyskawiczne realizowanie manewru zawracania w miejscu.

Niestety konstrukcja układu napędowego była delikatna oraz mocno usterkowa. Czołg najlepiej opisują słowa żołnierzy pełniących w nim służbę ,,Ogromny St. Chamond, potężny niszczyciel na zbyt krótkich gąsienicach, który miał wielkie możliwości, oprócz jednej – nie można było nim jeździć."

Chełmno (pol. Chołmien, łac. Culmen, niem. Culm, Kulm) - średniowieczne miasto w dolinie dolnej Wisły. Historyczne centrum Chełmna, leży na wysokiej skarpie odległej około 1500 m od Wisły. Chełmno jest stolicą historyczno-geograficznego regionu Ziemia Chełmińska. Łącznie z Toruniem jest najstarszym miastem w północnej Polsce, założone na tzw. Prawie chełmińskim (niem. Kulmer Recht, łac. Jus Culmense vetus) – odmianie prawa magdeburskiego, powstałym w 1233 roku w Chełmnie.

↑ Photos by Jerzy Strzelecki - Praca własna, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=4121741

Joseph Haydn - Kaiserquartett [Kwartet cesarski]

Cudowna muzyka Haydna, a w tle rzadkie obrazy sto lat późniejszego schyłku monarchii Habsburgów. Wtedy jeszcze było normalnie i pięknie.

Stara Zagość – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, leży nad rzeką Nidą, około 9 km od Pińczowa i 6 km od Buska Zdroju. Została założona pomiędzy przełomem VIII i IX w. a X wiekiem.

Zagość stanowiła pierwszą siedzibę klasztoru Joannitów w Polsce. Sprowadził ich tutaj Henryk Sandomierski, najprawdopodobniej pomiędzy swą wyprawą do Ziemi świętej, która miała miejsce w latach 1154-1155, a tragiczną w skutkach krucjatą przeciwko Prusom w 1166 roku.

Źródło oraz pełny rozmiar mapy Alternative Transport stan z roku 1912.

Reklama

Kafar ciągnikowy - ogrodzenie, sad, winnica, pastwisko, farma słoneczna, fotowoltaika, farma fotowoltaiczna - sposób na tanie i precyzyjne wbicie słupka

Tatra 805 to lekka ciężarówka wojskowa, produkowana przez firmę Tatra a także AZNP Mlada Boleslav oraz Avia. W latach 1952-1960 wyprodukowano 13 624 sztuki. Została opracowana na potrzeby wojska, zgodnie ze specjalnym zamówieniem, na samochód o wybitnych właściwościach terenowych i dużej sile uciągu na haku. W slangu czeskich kierowców nazywana Kačena, Kvíčala lub Píšťala (Kaczuszka, Piszczałka lub Gwizdek) z uwagi na charakterystyczny dźwięk wydawany przez chłodzony powietrzem ośmiocylindrowy widlasty silnik diesla oraz zespół napędowy.

Więcej o lekkim samochodzie ciężarowym Tatra 805

Czechosłowacka Tatra 77 (T77) jest przez wielu uważana jest za pierwszy seryjnie produkowany, samochód prawdziwie aerodynamiczny. Opracowali ją Hans Ledwinka i Paul Jaray, inżynier aerodynamiczny Zeppelin-a. Wprowadzona została na na rynek w 1934 r.,

Kolenda dla nieobecnych

"A nadzieja znów wstąpi w nas,
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł Świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu.
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

..."

Pełny tekst: https://www.tekstowo.pl/piosenka,beata_rybotycka,koleda_dla_nieobecnych.html

muzyka: Z. Preisner, tekst: Szymon Mucha, wykonanie: B. Rybotycka

 Nazwa miejscowości najprawdopodobniej pochodzi od imienia Cieszek.[1] W XV wieku były to dwie wsie: Cieszków Duży [Czeszkow Maior] oraz Cieszków Mały [Czeszkow Minor], ówcześnie należały do Rabsztyńskich herbu Topór.

Węchadłów - XIX wieczny dwór oraz zbór Braci Polskich, później lamus dworski. Stan z 15 stycznia 2020 roku.

Zespół dworski w Węchadłowie składa się z murowanego dworu z końca XIX w., najprawdopodobniej z roku 1894. Budowla parterowa ozdobiona portykiem, flankowana piętrowymi skrzydłami. Podczas I wojny światowej znajdował się tu szpital wojenny państw centralnych [Feldspital 5/1 in Wechalow]. Po II wojnie światowej przez wiele długich lat był siedzibą szkoły podstawowej oraz przedszkola, obecnie jest opuszczony i bardzo zaniedbany. Do dworu dobudowana jest kaplica pw. Serca Jezusowego, z wmurowanej tablicy na ścianie dowiadujemy się, że dobudowana została przez Sejmik Pińczowski dla Węchadłowa w 1927 roku. Całość znajduje się w parku. Nieopodal jest budynek zboru ariańskiego wzniesionego w 1559 roku przez Górskich, ówczesnych właścicieli pobliskich Gór i Węchadłowa. Jest to niewielka budowla, dzisiaj w stanie zupełnej ruiny, zarośnięta krzakami. Zachowała się kamienna płyta fundatorów, z mało czytelnym herbem Odrowąż i data Anno Domini 1559. W XIX w. przebudowany i użytkowany jako lamus.

Jadąc drogą nr 417 z Raciborza do Prudnika zafascynował mnie poniższy widok z wiaduktu kolejowego, znajdującego się w pobliżu Racławic Sląskich. Postanowiłem zamieścić go na blogu z garścią informacji, po więcej odsyłam do źródeł podanych na końcu wpisu.

Racławice Śląskie stacja kolejowa na linii nr 137 łączącej Katowice z Legnicą, zbudowana w latach 1844 - 1876 oraz nr 294 Racławice Śląskie z Głubczycami.

Linia kolejowa nr 294 obecnie nieeksploatowana, niezelektryfikowana na całym odcinku, łącząca Racławice Śląskie z Głubczycami. Otwarcie linii nastąpiło 15 sierpnia 1876 roku. 3 marca 2000 zniesiono ruch pasażerski, a 28 czerwca 2006 również i towarowy.