Józef Maria Hoëné-Wroński

W dniu 24 sierpnia 1776 roku w Wolsztynie, urodził się Józef Maria Hoene-Wroński [+9 VIII 1853], matematyk, filozof, mistyk, wynalazca, nieubłagany wróg masonerii, uważający ją za „zgraję piekielną”, której świadomym celem jest sprowadzenie ostatecznego upadku ludzkości i oddzielenie jej od Boga.

Był syn Antoniego Hoëné, imigranta z Czech, od 1779 roku architekta królewskiego, oraz Elżbiety Parnickiej. W 1792 roku, wbrew woli ojca, opuścił dom i wstąpił do wojska, zmieniając nazwisko na Wroński. Po przegranej bitwie pod Maciejowicami dostał się do niewoli. Od 1795 służył jako kapitan w armii rosyjskiej, w sztabie gen. A. Suworowa. W 1797 roku, po śmierci ojca i otrzymaniu spadku, złożył dymisję, by poświęcić się nauce. Studiował w Królewcu, Halle i Getyndze filozofię i matematykę. Wstąpił do Legionów Polskich gen. Henryka Dąbrowskiego we Francji, a w 1800 roku przyjął obywatelstwo francuskie. Od  roku 1801 pracował w Obserwatorium Astronomicznym w Marsylii, został członkiem Marsylskiej Akademii Nauk i Marsylskiego Towarzystwa Medycznego. W dniu 15 VIII 1804, jak sam wspominał, doznał iluminacji, w której doświadczył „istoty Absolutu” i poznał prawa rządzące światem. Od tego czasu H-Wroński budował zręby filozofii absolutnej.

Czytaj więcej: Józef Maria Hoëné-Wroński